Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

9 ΜΑΗ 1945: Η ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, Η ΕΣΣΔ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Δευτέρα, 09/05/2016 - 19:00
αναδημοσίευση από iskra


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Στις 9 Μαΐου 1945, ώρα 0.43' π.μ., στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού, στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου, οι πληρεξούσιοι της ανώτατης γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης στρατάρχης Κάιτελ, ναύαρχος Φρίντερμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στούμπφ υπέγραψαν την πράξη για την χωρίς όρους συνθηκολόγηση της Γερμανίας ενώπιον των αντιπροσώπων των ενόπλων δυνάμεων των χωρών της αντιχιτλερικής συμμαχίας:
Από μέρους της ΕΣΣΔ παραβρέθηκε ο στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκωφ, της Αγγλίας ο στρατάρχης της αεροπορίας Α. Τέντερ, των ΗΠΑ ο στρατηγός Κ. Σπάατς και της Γαλλίας ο στρατηγός Ντε Λατρ ντε Τασινύ.

Το πρώτο άρθρο της πράξης συνθηκολόγησης έγραφε:
 «Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ενεργώντας εξ ονόματος της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, συμφωνούμε με την άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων δυνάμεων μας κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, καθώς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται τώρα υπό  την γερμανική διοίκηση, προς την Ανώτατη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού και ταυτόχρονα προς την Ανώτατη Διοίκηση των συμμαχικών εκστρατευτικών δυνάμεων».

Ας δούμε όμως πως ο στρατάρχης Ζούκωφ περιγράφει στα απομνημονεύματα του την ιστορική αυτή στιγμή:


Ο Ζούκωφ θυμάται


«Ώρα 24η ακριβώς- γράφει ο Ζούκωφ- μπήκαμε στην αίθουσα. Άρχιζε η 9 Μαΐου 1945...

Όλοι καθίσαμε στο τραπέζι που ήταν στον τοίχο, όπου υπήρχαν οι κρατικές σημαίες της Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας. 
Στα στενόμακρα τραπέζια της αίθουσας, που ήταν καλυμμένα με πράσινη τσόχα, κάθισαν οι στρατηγοί του Κόκκινου Στρατού, τα στρατεύματα των οποίων συνέτριψαν σε συντομότατο χρονικό διάστημα την άμυνα του Βερολίνου και ανάγκασαν τον εχθρό να καταθέσει τα όπλα. Εδώ παραβρίσκονταν πολυάριθμοι σοβιετικοί και ξένοι δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερς.

- Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων, είπα, ανοίγοντας τη συνεδρίαση, είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχθούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης.


Όλοι οι παριστάμενοι γύρισαν τα κεφάλια τους προς  την πόρτα...

Πρώτος χωρίς να βιάζεται και προσπαθώντας να διατηρήσει φαινομενική ηρεμία, πέρασε  το κατώφλι ο στρατάρχης Κάιτελ, δεξί χέρι του Χίτλερ. Σήκωσε το χέρι με τη στραταρχική του ράβδο, χαιρετίζοντας τους αντιπροσώπους της Ανωτάτης Διοίκησης των σοβιετικών και συμμαχικών στρατευμάτων.

Μετά τον Κάιτελ μπήκε ο στρατηγός Στούμπφ. Ανάστημα λίγο κάτω του μέτριου, με μάτια γεμάτα κακία και αδυναμία. Ταυτόχρονα μπήκε ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ που έμοιαζε πρόωρα γερασμένος.

Στους  Γερμανούς προτάθηκε να καθίσουν σε ξεχωριστό τραπέζι, το οποίο τοποθετήθηκε ειδικά γι' αυτούς κοντά στην είσοδο...

Απευθύνθηκα στη γερμανική αντιπροσωπεία:

- Έχετε στα χέρια σας την πράξη της άνευ όρων παράδοσης, την μελετήσατε και είσθε εξουσιοδοτημένοι να υπογράψετε την πράξη αυτή;...

- Μάλιστα, τη μελετήσαμε και είμαστε έτοιμοι να την υπογράψουμε απάντησε με υπόκωφη φωνή ο στρατάρχης Κάιτελ δίνοντάς μας το ντοκουμέντο που είχε υπογράψει ο ναύαρχος Νταίνιτς. Το ντοκουμέντο αυτό έλεγε ότι ο Κάιτελ, ο Φον Φρίντεμπουργκ και ο Στούμπφ είναι εξουσιοδοτημένοι να υπογράψουν την πράξη της άνευ όρων παράδοσης.

Ήταν κάθε άλλο παρά ο υπερφίαλος εκείνος Κάιτελ, ο οποίος δεχόταν την παράδοση της νικημένης Γαλλίας. Τώρα φαινόταν τσακισμένος, αν και προσπαθούσε να κρατήσει κάποια πόζα.

Αφού  σηκώθηκα, είπα τα εξής:

- Προτείνω στη γερμανική αντιπροσωπεία να πλησιάσει εδώ, στο τραπέζι. Εδώ θα υπογράψετε την πράξη της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας.

Ο Κάιτελ σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του, ρίχνοντας σε μας μια εχθρική ματιά, ύστερα κατέβασε τα μάτια και, παίρνοντας αργά από το τραπέζι τη στραταρχική ράβδο του, προχώρησε με αβέβαιο βήμα προς το τραπέζι μας. Το μονόκλ του έπεσε και κρεμάστηκε στο κορδόνι. Το πρόσωπο του γέμισε με κόκκινες κηλίδες.

Μαζί του πλησίασαν στο τραπέζι ο στρατηγός Στούμπφ, ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ και οι γερμανοί αξιωματικοί που τους συνόδευαν. Αφού διόρθωσε  το μονόκλ ο Κάιτελ κάθισε στην άκρη του τραπεζιού και με τρεμάμενο ελαφρά χέρι και χωρίς να βιάζεται υπέγραψε πέντε αντίτυπα της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μετά έθεσαν τις υπογραφές τους οι Στούμπφ και Φρίντεμπουργκ.

Μετά την υπογραφή της πράξης, ο Κάιτελ σηκώθηκε από το τραπέζι, φόρεσε το δεξί γάντι του και προσπάθησε πάλι να επιδείξει το στρατιωτικό του παράστημα, αλλά δεν τα κατάφερε και γύρισε ήσυχα πίσω στο τραπέζι του.

Στις 9 Μαΐου 1945 ώρα 0.43', η υπογραφή της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας είχε  τελειώσει...»[1].


Τι χρωστάει η ανθρωπότητα στην ΕΣΣΔ


Την ίδια ημέρα σε διάγγελμά του ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Ι. Στάλιν έλεγε μεταξύ άλλων[2]:«Πριν από τρία χρόνια ο Χίτλερ δήλωσε  δημόσια πως μέσα στα καθήκοντά του περιλαμβάνεται και ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ένωσης και η απόσπαση από αυτή του Καυκάσου, της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, των Βαλτικών και άλλων περιοχών. Δήλωσε ξεκάθαρα: ‘‘Θα εξοντώσουμε τη Ρωσία ώστε να μην μπορέσει ποτέ πια να σηκωθεί’’. 
Αυτό ήταν πριν τρία χρόνια. Δεν ήταν όμως τυχερό να πραγματοποιηθούν οι παράφρονες ιδέες του Χίτλερ
. Η πορεία του πολέμου τις εξανέμισε. Στην πραγματικότητα έγινε κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν μέσα στο παραλήρημα τους οι χιτλερικοί. Η Γερμανία τσακίστηκε κατακέφαλα. Τα γερμανικά στρατεύματα συνθηκολογούν. Η Σοβιετική Ένωση πανηγυρίζει τη νίκη, αν και δεν ετοιμάζεται ούτε να διαμελίσει, ούτε να εκμηδενίσει τη Γερμανία».

Η διαφορά του νικητή  από τον ηττημένο είναι φανερή. Στην πραγματικότητα είναι η διαφορά που χαρακτηρίζει ένα εργατικό από ένα αστικό κράτος, διότι οφείλουμε να μην ξεχνάμε την απλή, αλλά μεγίστης σημασίας, ιστορική αλήθεια, ότι η Γερμανία και τα άλλα φασιστικά κράτη ήταν πρωτίστως αστικά κράτη, κράτη στα οποία κυριαρχούσαν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.


Η αντιφασιστική νίκη με την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας στην ουσία της ήταν επίτευγμα της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού. Το γεγονός αυτό, τότε, δεν ήταν σε θέση να το αμφισβητήσει κανείς, πράγμα που φαίνεται πεντακάθαρα και από τα συγχαρητήρια μηνύματα που έστειλαν στον Στάλιν οι ηγέτες της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ.

«Σας διαβιβάζω εγκάρδιον χαιρετισμόν με την ευκαιρίαν της λαμπράς νίκης που εσημειώσατε εκδιώξαντες τους επιδρομείς από το έδαφός σας και συντρίψαντες την ναζιστικήν τυραννίαν»,έγραφε στο μήνυμά του της 9ης Μαΐου 1945, προς τον Σοβιετικό ηγέτη, ο βρετανός πρωθυπουργός Ουιν. Τσώρτσιλ[3].

Στο δικό του αντίστοιχο μήνυμα ο Αμερικανός πρόεδρος Χ. Τρούμαν σημείωνε[4]: «Τώρα που τα σοβιετο- αγγλο- αμερικανικά στρατεύματα εξηνάγκασαν τας στρατιάς των φασιστών επιδρομέων να συνθηκολογήσουν άνευ όρων, επιθυμώ να μεταδώσω προς Σας και δι’ Υμών προς τας ηρωικάς σας στρατιάς τα θερμά συγχαρητήρια του λαού μας και της Κυβερνήσεώς του. Εκτιμώμεν μεγάλως την μεγαλειώδη συμβολήν της πανισχύρου Σοβιετικής Ενώσεως εις την υπόθεσιν του πολιτισμού και της ελευθερίας. Διεδηλώσατε την ικανότητα ενός φιλελευθέρου και εις ύψιστον βαθμόν ανδρείου λαού να συντρίψη τας κακάς δυνάμεις της βαρβαρότητος, οσονδήποτε ισχυραί και αν είναι αύται. Επ’ ευκαιρία της κοινής μας νίκης χαιρετίζομεν τον λαόν και τας στρατιάς της Σοβιετικής Ενώσεως και την ανυπέρβλητον ηγεσίαν τους».

Η 9η Μαΐου, μέρα της ολοκληρωτικής συντριβής της φασιστικής Γερμανίας, κηρύχθηκε από το προεδρείο του ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, ως η μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.Έτσι, μ' αυτό το χαρακτηρισμό, έμεινε στην ιστορία αλλά και στις καρδιές όλων των λαών του κόσμου. Όμως πως φτάσαμε ως αυτή την ημέρα;

Όταν κοιτάζει κανείς έστω και πρόχειρα τα ψυχρά αριθμητικά στοιχεία που συνθέτουν τον απολογισμό του Β' Παγκοσμίου δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι την νίκη την έδωσε η ΕΣΣΔ και ο σοβιετικός λαός που πλήρωσαν και το βαρύτερο τίμημα.

Στις μάχες που έγιναν στο σοβιετογερμανικό μέτωπο η χιτλερική Γερμανία έχασε το 80% της δύναμης της. Από τις 22/6/1941 που τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στην ΕΣΣΔ ως τις 9/5/1945 στο Ανατολικό μέτωπο καταστράφηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν 607 γερμανικές μεραρχίες. Πρόκειται για έναν αριθμό που είναι τριπλάσιος ως και τετραπλάσιος σε σχέση με τις απώλειες των Ναζί σε όλα τ' άλλα μέτωπα είτε στην Βόρειο Αφρική, είτε στην Ιταλία, είτε στη Δυτική Ευρώπη.
 Για να πετύχει αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα ο Κόκκινος Στρατός έκανε εννιά μεγάλες πολεμικές εξορμήσεις σε ευρεία κλίμακα και 210 μικρότερες επιχειρήσεις. Σε επτά από τις πολεμικές εξορμήσεις και σε 160 από τις επιχειρήσεις είχε την επιθετική πρωτοβουλία.

Ο Σοβιετικός στρατός δεν είχε εύκολο και σύντομο δρόμο προς το Βερολίνο. Αντίθετα ο δρόμος του αυτός ήταν μακρύς και δύσκολος. Σ' ένα μέτωπο το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα- και πίσω από τις γραμμές του μετώπου σε περιοχές κατεχόμενες από τον εχθρό, που βρισκόταν στα νώτα του- ο στρατός της ΕΣΣΔ έδωσε σκληρές μάχες, για 1.418 μέρες και νύχτες. Κάθε λεπτό του πολέμου υπήρχαν κατά μέσο όρο 9 νεκροί, κάθε ώρα 507 και κάθε μέρα 1.400. Από αυτά τα νούμερα εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει πως φτάσαμε στο φοβερό αριθμό των 20.000.000 και πάνω, νεκρών που ήταν το βαρύ τίμημα που πλήρωσε η ΕΣΣΔ σε ανθρώπινο δυναμικό για να έρθει η 9η Μαΐου 1945. Δύο στους πέντε νεκρούς, στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ήταν Σοβιετικοί πολίτες ενώ η Αγγλία και οι ΗΠΑ είχαν αντίστοιχα 375.000 και 405.000 συνολικά νεκρούς.

Εξίσου κολοσσιαίες ήταν οι υλικές ζημιές της ΕΣΣΔ στον πόλεμο, πολύ μεγαλύτερες απ' αυτές των υπολοίπων χωρών. Οι χιτλερικοί κατέστρεψαν στη σοβιετική γη 1.710 πόλεις και κωμοπόλεις, έκαψαν και ξεθεμελίωσαν πάνω από 70 χιλιάδες χωριά, κατέστρεψαν 32 χιλιάδες περίπου βιομηχανικά εργοστάσια, 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικές γραμμές, λήστεψαν 98 χιλιάδες κολχόζ, 1.876 σοβχόζ, 2.890 μηχανοτρακτερικούς σταθμούς. Για να εκτιμηθεί πιο ολοκληρωμένα η συνεισφορά της ΕΣΣΔ στην αντιφασιστική νίκη των λαών σημειώνουμε τα εξής επιπλέον στοιχεία: Το  συνολικό ύψος των υλικών ζημιών από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο σε ότι αφορά τις ευρωπαϊκές χώρες ανέρχεται στα 260 δισεκατομμύρια δολάρια εκ των οποίων τα 128 δισεκατομμύρια δολάρια αναλογούν στην ΕΣΣΔ. Αν τώρα σ' αυτό το ποσό προστεθούν και τα 357 δισεκατομμύρια δολάρια που είναι οι σοβιετικές πολεμικές δαπάνες τότε προκύπτει ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δηλαδή ένα ποσό αρκετά μεγαλύτερο απ' αυτό που δαπάνησαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί [5].


Η αντιφασιστική νίκη και οι αγγλοαμερικανοί

Το μέγεθος της Σοβιετικής συμβολής στην αντιφασιστική νίκη συμπληρώνουν ορισμένα ακόμη στοιχεία που αξίζει να τα αναφέρουμε.

Παρά τις βαριές ήττες που είχε δεχτεί στο ανατολικό μέτωπο, ο Γερμανικός στρατός στα τέλη του 1944- αρχές του 1945 παρέμενε αρκετά ισχυρός. Είχε στις τάξεις του 5.400.000 άνδρες, 28.500 πυροβόλα και όλμους, 3.950 άρματα και 1.960 αεροπλάνα. 
Ακόμη, οι εφεδρείες του, που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο  εναντίον των σοβιετικών στρατευμάτων, αριθμούσαν 2.433.000 άνδρες, 2.700 πυροβόλα. 5.300 άρματα και άλλα επιθετικά όπλα και 3.270 αεροπλάνα [6].

Υπό αυτές τις συνθήκες κανείς δεν περίμενε πως η στρατιωτική μηχανή του Χίτλερ θα εκμηδενιζόταν μέσα σε λίγους μήνες. Αντίθετα, ακόμη και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις τοποθετούσαν μια πιθανή συνθηκολόγηση της Γερμανίας στο τέλος του '45. Περισσότερο απ' όλους είχαν κάθε λόγο να είναι απαισιόδοξοι οι δυτικοί, οι εγγλέζοι και οι αμερικανοί, οι οποίοι στα τέλη Δεκεμβρίου του 1944 δέχτηκαν μια ισχυρότατη επίθεση από τις γερμανικές δυνάμεις στις Αρδένες με αποτέλεσμα να είναι προ των πυλών μια δεύτερη Δουγκέρκη. Αλλά κι αυτή τη φορά τα κάστανα από τη φωτιά κλήθηκε να τα βγάλει ο Σοβιετικός στρατός.


Στις 6/1/1945 ο Ουίν. Τσώρτσιλ στέλνει ένα αγωνιώδες μήνυμα προς τον Στάλιν εκλιπαρώντας, ουσιαστικά, για βοήθεια δεδομένου ότι η κατάσταση των δυτικών δυνάμεων ήταν κάτι περισσότερο από τραγική ύστερα από τη γερμανική αντεπίθεση στις Αρδένες.
 «Εις την Δύσιν- γράφει ο Τσώρτσιλ- διεξάγονται πολύ σκληραί μάχαι και εις κάθε στιγμήν είναι δυνατόν να απαιτηθούν μεγάλαι αποφάσεις. Γνωρίζετε και από την προσωπικήν σας πείρα πόσον ανησυχητική είναι η κατάστασις όταν αναγκάζεται κανείς να αμύνεται επί πολύ ευρέως μετώπου ύστερα από προσωρινήν απώλειαν της πρωτοβουλίας. Ο στρατηγός Αϊζενχάουερ επιθυμεί πολύ και είναι απαραίτητον να γνωρίζη εις γενικάς γραμμάς τι σκοπεύετε να πράξετε, δεδομένου ότι τούτο θα έχη βεβαίως αντίκτυπον επί όλων των ιδικών του και των ιδικών μας σπουδαιοτάτων αποφάσεων... Θα Σας είμαι υπόχρεος αν με πληροφορήσετε κατά πόσον ημπορούμε να υπολογίζωμεν επί μεγάλης ρωσικής επιθέσεως εις το μέτωπον του Βίσλα ή εις κάθε άλλον τόπον κατά τη διάρκειαν του Ιανουαρίου ή εις κάθε άλλην στιγμήν που Σεις θα δεχθήτε ενδεχομένως να ανακοινώσετε... Το ζήτημα τούτο το θεωρώ κατεπείγον».

Ο Στάλιν θα μπορούσε να απαντήσει στον Τσώρτσιλ με τέτοιο τρόπο που να τον παραπέμπει στην αδιάφορη- έως και υπονομευτική για την ΕΣΣΔ- στάση που κράτησε η Δύση όταν τα γερμανικά στρατεύματα πολιορκούσαν το Στάλιγκραντ. Όμως ένα σοσιαλιστικό κράτος δεν θα μπορούσε να ζυγίσει τις τύχες τις ανθρωπότητας με τον τρόπο που τις ζύγιζαν οι ιμπεριαλιστές. Γι' αυτό στις 7/1/1945 ο Σοβιετικός ηγέτης απαντώντας στο αγωνιώδες μήνυμα του βρετανού πρωθυπουργού έγραφε μεταξύ άλλων. «...Ετοιμαζόμεθα δι' επίθεσιν, αλλά ο καιρός τώρα δεν ευνοεί την επθεσίν μας. Εν τούτοις το Επιτελείον της Ανωτάτης Διοικήσεως, υπολογίζον την θέσιν των συμμάχων μας, απεφάσισε να τελειώση με σύντονον ρυθμόν τας προετοιμασίας και αδιαφορούν δια τον καιρόν, θα αρχίση ευρείας κλίμακος επιθετικάς επιχειρήσεις εναντίον των γερμανών εις όλον το κεντρικόν μέτωπον, το βραδύτερον εντός του δευτέρου δεκαπενθημέρου του Ιανουαρίου. Να μην αμφιβάλλετε ότι θα πράξωμεν παν το δυνατόν, δια να συνδράμωμεν τα ένδοξα συμμαχικά μας στρατεύματα» [7].

Έτσι στις 12/1/1945 τα σοβιετικά στρατεύματα εξαπέλυσαν μια επίθεση τεραστίας εκτάσεως που διέλυσε τη ναζιστική στρατιωτική μηχανή και κατέληξε στη μεγάλη αντιφαστική νίκη των λαών της 9ης Μαΐου του ίδιου έτους. Ήταν τόσο μεγάλη αυτή η στρατιωτική ενέργεια του κόκκινου στρατού που στην κυριολεξία άφησε ολόκληρο τον κόσμο άναυδο. «Η μεγάλη ρωσική επίθεση- έγραφε για παράδειγμα η βρετανική εφημερίδα The Manchester Guardian- που άρχισε στις 12/1 μετέβαλε πλέον την όψη του πολέμου... Η ίδια η εξέλιξη των μαχών αφήνει άναυδο τον καθένα... Είναι ίσως η πιο μεγάλη επίδειξη στρατιωτικής δύναμης που έχει δει ποτέ ο κόσμος... Τύπος και στρατιωτικοί αρμόδιοι συμφωνούν ότι εκεί κρίνεται τώρα η τύχη του πολέμου, ότι πρόκειται για την τελική δοκιμασία». Αλλά και το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων υποχρεωνόταν να αναγνωρίσει ότι «ποτέ δεν έγινε στην πολεμική ιστορία μια τέτοια επίθεση»[8].

Η σοβιετική επίθεση δεν θορύβησε μόνο τους γερμανούς, που έβλεπαν τον ανατολικό τους μέτωπο να λυγίζει μπρος στην ορμή του κόκκινου στρατού, αλλά και τους αγλοαμερικάνους οι οποίοι υπολογίζοντας το μακροπρόθεσμο ταξικό τους συμφέρον δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος να λήξει με κορυφαία των νικητών- και προπαντός ισχυρή- την ΕΣΣΔ. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει άλλωστε πως η γενικότερη τακτική της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, σ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, ήταν, αν όχι η συντριβή, τουλάχιστον η πλήρης εξασθένιση του σοβιετικού κράτους το οποίο και άφησαν αβοήθητο σ' όλες τις κορυφαίες στιγμές των πολεμικών του αναμετρήσεων με τους Ναζί.

Από τα μέσα του 1944 ακόμη, όταν άρχισε να γέρνει η πλάστιγγα σε βάρος των δυνάμεων του άξονα και μια σειρά χώρες απελευθερώνονταν, οι αγγλοαμερικανοί δεν δίστασαν να έρθουν ανοικτές συμφωνίες με τους χιτλερικούς έχοντας ως κύριο σκοπό τους να εμποδίσουν την προέλαση των σοβιετικών στρατευμάτων προς τη δύση. Έτσι για παράδειγμα η Αγγλία συμφώνησε με τη Γερμανία να μην ενοχλήσει τα στρατεύματα της τελευταίας κατά την αποχώρηση τους από την Ελλάδα ούτως ώστε ο κόκκινος στρατός στην προέλασή του να έχει να αντιμετωπίσει πολύ ισχυρή αντίσταση [9].

Η γραμμή αυτή, των συμφωνιών με τη Γερμανία, συνεχίστηκε με μεγαλύτερη ένταση και στην τελευταία φάση του πολέμου στην Ευρώπη, από τη στιγμή δηλαδή που ξεκίνησε η μεγάλη σοβιετική επίθεση ως την οριστική συνθηκολόγηση των ναζιστών. Έτσι για παράδειγμα στις αρχές Μάρτη του 1945 ξεκίνησαν στην Ελβετία διαπραγματεύσεις μεταξύ του απεσταλμένου της Γερμανίας στρατηγού Βόλφ και εκπρόσωπων των ΗΠΑ και της Βρετανίας που αποσκοπούσαν στο να διευκολυνθεί η προέλαση των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων προς ανατολάς με την μεταφορά των γερμανικών δυνάμεων για ενίσχυση του μετώπου με τον κόκκινο  στρατό. Οι διαπραγματεύσεις - στις οποίες οι αγλλοαμερικάνοι δεν δέχτηκαν να συμμετέχουν σοβιετικοί- κράτησαν δύο εβδομάδες και απ' ότι φαίνεται, όπως έδειξαν και τα γεγονότα στη συνέχεια, κατέληξαν σε αποτέλεσμα. Μάλιστα ο Στάλιν, σε μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ με ημερομηνία 3/4/1945, είναι απόλυτα σαφής και κατηγορηματικός: «οι διαπραγματεύσεις- γράφει στον αμερικανό πρόεδρο- διεξήχθησαν και ετερματίσθησαν δια συμφωνίας με τους  Γερμανούς, συμφώνως προς την οποίαν ο γερμανός διοικητής εις το δυτικόν μέτωπον στρατάρχης Κέσσελριγκ εδέχθη να ανοίξη το μέτωπον και να αφήση να διέλθουν προς ανατολάς τα αγγλο- αμερικανικά στρατεύματα και οι αγγλο- αμερικανοί υποσχέθηκαν αντ' αυτού να ελαφρύνουν δια τους Γερμανούς τους όρους της ανακωχής»[10].

Η πραγματικότητα στο πεδίο των μαχών ήταν αυτή που περιγράφει ο Στάλιν στο μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ. Από τα τέλη Μάρτη του  '45 τα γερμανικά στρατεύματα στο δυτικό μέτωπο πέρασαν ουσιαστικά στο «συμβολικό» πόλεμο. Οι λίγες δυνάμεις που έμειναν εκεί παραδίδονταν χωρίς σοβαρή αντίσταση ενώ ο κύριος στρατιωτικός όγκος μεταφέρθηκε στο ανατολικό μέτωπο όπου ως το τέλος έδωσε λυσσασμένες μάχες με τον σοβιετικό στρατό[11].

Υπάρχει πλήθος στοιχείων που φανερώνει το ρόλο που έπαιξαν σε βάρος της Σοβιετικής Ενωσης- και σ' αυτή την τελική φάση του πολέμου- η Βρετανία και οι ΗΠΑ. Αρκεί, όμως, η παράθεση ενός και μόνο μηνύματος που ο Τσώρτσιλ έστειλε στο Ρούσβελτ την 1η Απριλίου 1945 για να κατανοηθεί πλήρως η ταξική στρατηγική στόχευση των δύο αυτών χωρών. «Τα ρωσικά στρατεύματα- έγραφε ο Τσώρτσιλ στον αμερικανό πρόεδρο- αναμφίβολα θα καταλάβουν όλη την Αυστρία και θα μπουν στη Βιέννη. Εάν καταλάβουν και το Βερολίνο τότε δεν θα δημιουργούσαν την ισχυρή εντύπωση ότι αυτά πρόσφεραν τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην κοινή νίκη, και αυτό δεν θα δημιουργήσει το κλίμα που θα προκαλεί σοβαρές και εξαιρετικά σημαντικές δυσκολίες στο μέλλον; Γι' αυτό κι εγώ νομίζω ότι από πολιτική άποψη, εμείς πρέπει να προελάσουμε όσο μπορούμε πιο βαθιά ανατολικά της Γερμανίας και στην περίπτωση που το Βερολίνο θα είναι μέσα στα όρια της προέλασή μας, αναμφίβολα πρέπει να το καταλάβουμε»[12].


Αντί επιλόγου


Η αντιφασιστική νίκη ήταν η νίκη των λαών με ηγέτη την ΕΣΣΔ και τα εργατικά- επαναστατικά κινήματα, σε κάθε χώρα ξεχωριστά, ενάντια στον φασισμό. Όμως τι ήταν ο Φασισμός; «Ο φασισμός- σύμφωνα με τον ορισμό της Κομμουνιστικής Διεθνούς- είναι η ανοικτή τρομοκρατική δικτατορία των πιο αντιδραστικών, σοβινιστικών και ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου»[13].

Συνεπώς, η αντιφασιστική νίκη ήταν η νίκη των λαών με ηγέτη την ΕΣΣΔ και τα εργατικά- επαναστατικά κόμματα και κινήματα σε κάθε χώρα ξεχωριστά ενάντια στον φασισμό ενάντια στην ανοικτή τρομοκρατική δικτατορία των πιο αντιδραστικών, σοβινιστικών και ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου σε παγκόσμια κλίμακα. Στην πάλη κατά του φασισμού υποχρεώθηκαν να στρατευτούν κυρίως το αγγλικό και το αμερικανικό χρηματιστικό κεφάλαιο, μόνο και μόνο επειδή η πολεμική δράση του γερμανικού χρηματιστικού κεφαλαίου απειλούσε τα δικά τους συμφέροντα και τη δική τους θέση στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Με την αντιφασιστική νίκη η ΕΣΣΔ, τα εργατικά- επαναστατικά κινήματα ανά τον κόσμο, τα Κομμουνιστικά Κόμματα ως ηγέτες αυτών των κινημάτων, είχαν προκαλέσει ένα ισχυρότατο χτύπημα, μια μεγάλη ήττα στο παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, γεγονός που φαίνεται στις μεγάλες μεταπολεμικές αλλαγές στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, με την συγκρότηση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, την κατάρρευση της αποικιοκρατίας, την κατακόρυφη δράση της αυτοτελούς επαναστατικής δράσης των μαζών.  Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο- γιατί ήταν τέτοια που αναφέραμε η σημασία της αντιφασιστικής νίκης- δεν πρόλαβε να τελειώσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος κι άρχισε ο λεγόμενος ψυχρός πόλεμος, το κυνήγι των εξοπλισμών με πρώτη και κορυφαία την εκδήλωση της πυρηνικής απειλής από μέρους των ΗΠΑ στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.

Η αντιφασιστική νίκη, όταν τη γνωρίζουμε στις πραγματικές της διαστάσεις έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο ως ιστορία αλλά και ως ζώσα πραγματικότητα, ως πηγή φρονηματισμού και διαμόρφωσης σύγχρονων συνειδήσεων. Δείχνει τι ήταν αυτό που απείλησε τότε την ανθρωπότητα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του και πως μπορούμε να το αναγνωρίσουμε σήμερα. Δείχνει ευθέως στην καρδία του καπιταλιστικού συστήματος, δείχνει τον ιμπεριαλισμό. Δείχνει όμως και κάτι άλλο. Δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί σήμερα να αντιμετωπιστεί αυτός ο κίνδυνος. Κι ο τρόπος αυτός δεν είναι άλλος από την ενίσχυση του εργατικού κινήματος, από την ανάγκη ύπαρξης κομμουνιστικών κομμάτων που θα βρίσκονται μέσα και δίπλα στο λαό, που δεν θα διαχωρίζονται απ’ αυτόν, που θα συγχωνεύονται μαζί τους και θα αποκτούν την εμπιστοσύνη του, που θα προπορεύονται ως αναγνωρισμένοι καθοδηγητές του. Ταυτόχρονα με την αναγκαιότητα τέτοιων κομμουνιστικών κομμάτων, και σε διαλεκτική ενότητα μ’ αυτό, αναδεικνύεται και η ανάγκη διαμόρφωσης πλατιών αντιιμπεριαλιστικών- αντιμονοπωλιακών- δημοκρατικών μετώπων που θα ξεκινούν από το σήμερα και θα προετοιμάζουν το πέρασμα σε μια καλύτερη κοινωνική κατάσταση, με την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνικής πραγματικότητας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκεί που είχαμε πραγματική, ισχυρή αντίσταση κατά του φασισμού είχαμε κινήματα στα οποία ηγούνταν κομμουνιστές. Κι αυτά τα κινήματα δίπλα στην αντιφασιστική πάλη, μαζί με την αντιφασιστική πάλη εφάρμοζαν και νέους θεσμούς οργάνωσης της κοινωνικής ζωής στο πλαίσιο μιας νέας λαϊκής εξουσίας.

Κυριακή 11 Μαίου 2014



[1] Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκωφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδόσεις Σύγχρονη  Εποχή, τόμος 2ος, σελ. 423- 425

[2] Ι. Β. Στάλιν: «Ο Μεγάλος Πόλεμος για την Πατρίδα», εκδόσεις «ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ», Αθήνα 1946, σελ. 136- 137

[3] «Η αλληλογραφία Στάλιν, Τσώρτσιλ, Ατλη, Ρούσβελτ, Τρούμαν», Εκδόσεις Μέλισσα, τόμος Α', σελ. 420

[4] «Η αλληλογραφία Στάλιν, Τσώρτσιλ, Ατλη, Ρούσβελτ, Τρούμαν», Εκδόσεις Μέλισσα, τόμος Β', σελ. 216

[5] Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ: «Παγκόσμια Ιστορία», εκδόσεις Μέλισσα, τόμος Ι1- Ι2, σελ. 852, Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ένωση στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, σελ. 124 κ.ε. και αλλού

[6] Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ένωση στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, σελ. 110 και «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος 1939- 1945», εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, τόμος 2ος, σελ. 310- 311

[7] «Αλληλογραφία Στάλιν- Τσώρτσιλ- Ατλη- Ρούσβελτ- Τρούμαν», εκδόσεις Μέλισσα, τόμος Α' σελ. 393- 394

[8] Λ. Γιερεμέγιεφ, στο ίδιο, σελ.. 115- 116

[9] Β. Μαθιόπουλου: «Η Ελληνική Αντίσταση 1941- 1944 και οι Σύμμαχοι», εκδόσεις Παπαζήση, σελ. 51- 52

[10] «Αλληλογραφία Στάλιν- Τσώρτσιλ- Ατλη- Ρούσβελτ- Τρούμαν», εκδόσεις Μέλισσα, τόμος β', σελ. 200

[11] Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Β' Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις 2ος Αιώνας, σελ. 406

[12] στο ίδιο, σελ. 413

[13] «Ο Φασισμός, ο κίνδυνος του πολέμου και τα καθήκοντα των Κομμουνιστικών Κομμάτων- Θέσεις που ψηφίστηκαν από την 13ηΟλομέλεια της Εκτελεστικής Επιτροπής την Κομμουνιστικής Διεθνούς πάνω στην Εισήγηση του σ. Κούσινεν- Δεκέμβρης 1933», Παράρτημα Κομμουνιστικής Επιθεώρησης, Αθήνα, Γενάρης 1934, σελ. 3

ΑΔΕΔΥ: Καταγγελία για την επίθεση των ΜΑΤ κατά των διαδηλωτών στην Πλ. Συντάγματος

Δευτέρα, 09/05/2016 - 18:00
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. χαιρετίζει τους χιλιάδες πολίτες που έδωσαν το «παρών» στα παλλαϊκά συλλαλητήρια του τριημέρου Παρασκευή 6 έως και Κυριακή 8 Μαΐου 2016 που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα και σε πολλές ακόμη πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα. Χαιρετίζει, επίσης, τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που συμμετείχαν στη 48ωρη Γενική Απεργία την Παρασκευή 6 και το Σάββατο 7 Μαΐου 2016.

Η Κυβέρνηση επιχαίρει για την ψήφιση του νομοσχεδίου που σαρώνει ότι έμεινε όρθιο από την Κοινωνική Ασφάλιση στη χώρα μας και εξαπολύει νέα φορολογική επιδρομή εναντίον των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Όμως, οι πολύμορφες κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο τετράμηνο από τους εργαζόμενους Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τους επιστήμονες, τους επαγγελματίες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία ανέδειξαν την αντίσταση τους στον ταξικό, αδυσώπητο και μονομερή πόλεμο που έχουν κηρύξει εναντίον τους η Κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, πόλεμο που παίρνει πλέον χαρακτήρα κοινωνικού αφανισμού.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, επιβεβαιώνοντας ότι τα αντιλαϊκά μέτρα συνοδεύονται πάντα από την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, εξαπέλυσε τις δυνάμεις των ΜΑΤ την Κυριακή, 8 Μαΐου 2016 στην Πλατεία Συντάγματος εναντίον των πολιτών που συμμετείχαν στο παλλαϊκό συλλαλητήριο.

Τα ΜΑΤ χτυπώντας αδιάκριτα στο ψαχνό και εκτοξεύοντας δακρυγόνα και βομβίδες κρότου - λάμψης στο πλήθος τραυμάτισαν πολλούς διαδηλωτές.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καταγγέλλει την Κυβέρνηση για τη βίαιη τρομοκρατική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον των διαδηλωτών. Ας είναι σίγουρη η Κυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν υποχωρούν και θα κλιμακώσουν τον αγώνα τους για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής της Κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.



adedy

Bob Theatre Festival 2016 από 9 έως 15 Μαΐου

Δευτέρα, 09/05/2016 - 16:00
Είναι πλέον γεγονός: το 9ο Bob Theatre Festival εδώ. Για να μας θυμίσει την δυναμική και αισιόδοξη όψη του καλού, νεανικού θεάτρου. Όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος, από τη Δευτέρα έως και την Κυριακή, από την ώρα έναρξης του Φεστιβάλ μέχρι… αργά το βράδυ, το θέατρο γίνεται γιορτή: με δυνατές παραστάσεις, όμορφα πάρτυ, ωραία μουσική και… άπλετη θετική ενέργεια και χαρά!

Εν μέσω παραστάσεων, μπορείτε να ανταλλάξετε νέα και εντυπώσεις και κριτικές και να χαλαρώσετε απολαμβάνοντας το ποτό σας είτε στο φουαγέ είτε στην ταράτσα του Bios, που θα ανοίξει από τις 18.00

να βρείτε τον Bob και να φωτογραφηθείτε μαζί του

να δοκιμάσετε το εκπληκτικό STRONGBOW –apple cider, υποστηρικτή του Scratch Night 2016

να δείτε τις επιλογές της Κάπα Εκδοτική που προσφέρονται σε τιμή έκπληξη ειδικά για τους θεατές του Bob.

ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ: Δευτέρα, 9 Μαΐου

Το πρόγραμμα θα ανοίξει ο 1ο Προκριματικός του Scratch Night με τις ομάδες desArt, Follow the White Rabbit, Άπειρον και του ΜάνουΒαβαδάκη να διαγωνίζονται για την ψήφο εμπιστοσύνης του κοινού. Στις 18.45 ο Χρήστος Καρασαββίδης θα μας παρουσιάσει τον ποιητικό, αντιπολεμικό του μονόλογο Περσινές Βροχές, και στη συνέχεια ακολουθεί η πρώτη πρεμιέρα του Φεστιβάλ από την ομάδα Repente η οποία θα προσφέρει στους θεατές του Βob, το πιο νόστιμο.. Ποπ Κορν! Στις 21.00, η Κεντρική Σκηνή θα φιλοξενήσει την Κατερίνα μέσα από την ευρηματική ματιά του φετινού μας τιμώμενου προσώπου, Γιώργου Νανούρη, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στην Ελληνική Εταιρεία Διαταραχών Διάθεσης “ΜΑΖΙ”.

Στις 21.45, το Basement μετατρέπεται –δια χειρός Μάνου Κανναβού- σε studio για το πιο ιδιαίτερο τηλεπαιχνίδι: Λάφυρα the show. Τελειώνοντας, το BobTheatreFestival δίνει και το δικό του στίγμα στον εορτασμό των 400 χρόνων από το θάνατο του Ουίλλιαμ Σαιξπηρ, παρουσιάζοντας την παράσταση των C for Circus, Με το ίδιο μέτρο.

Και όταν οι παραστάσεις τελειώσουν, σας περιμένουμε στην πιο όμορφη ταράτσα της Αθήνας για να γιορτάσουμε την έναρξη του πιο αισιόδοξου φεστιβάλ. Φέτος, ο Bob θα έχει ετοιμάσει, ειδικά για τους καλεσμένους του, φεστιβαλικό κοκτέιλ σε τιμή έκπληξη! Απλά, ψιθυρίστε στο bar το κωδικό όνομα Bob…

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, 9/5

Κατερίνα, σκην. Γ. Νανούρης

Στο πλαίσιο της τιμητικής του διάκρισης, ο Γιώργος Νανούρης, μας παρουσιάζει - στην έναρξη του 9ου Bob Theatre Festival - την παράστασή του «Κατερίνα», τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στην Ελληνική Εταιρεία Διαταραχών Διάθεσης “ΜΑΖΙ”.

Περίπου 25.000 θεατές έχουν δει ως τώρα την παράσταση του Γιώργου Νανούρη βασισμένη στο βιβλίο που ο ίδιος διασκεύασε και σκηνοθέτησε χρησιμοποιώντας έναν φακό! Η παράσταση που συγκλόνισε κοινό και κριτικούς με τα απανωτά sold-out τα τελευταία δύο χρόνια, πραγματεύεται την αληθινή ιστορία της διπολικής μητέρας του συγγραφέα. Η Κατερίνα έχει μόλις αυτοκτονήσει και αρχίζει να αφηγείται την καταραμένη ζωή της. Φάρμακα, χάπια, σύζυγος και γιος, αγάπη και μίσος, ομοφυλοφιλία, αυτοσαρκασμός, χιούμορ ανακατεμένο με πόνο, στοργή μέσα από στριγγλιές, και απόπειρες αυτοκτονίας αποτελούν τη χαοτική πραγματικότητα της ηρωίδας που παλεύει με τη διπολική διαταραχή και γραπώνεται από όποιον μπορεί, με αποτέλεσμα να παρασύρει μια ολόκληρη οικογένεια στη δίνη της αρρώστιας της.

Συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ (Το βιβλίο της Κατερίνας) Ιδέα- Διασκευή-Σκηνοθεσία Γιώργος Νανούρης Μουσική live Λόλεκ Eρμηνεύει Λένα Παπαληγούρα Μαζί τους επί σκηνής και ο Γιώργος Νανούρης

Λάφυρα, The show, σκην. Μ. Κανναβός

Εν μέσω ταραχών στην Επικράτεια ένα τηλεοπτικό παιχνίδι - σόου έχει καθηλώσει το κοινό στις οθόνες. Παίκτες επιλεγμένοι από τις φυλακές διεκδικούν ένα τεράστιο χρηματικό έπαθλο και την ελευθερία τους. Θεατές εγκλωβισμένοι αναζητούν με τον δικό τους τρόπο τη δική τους θέση σε μια κοινωνία που καταρρέει, ενώ βασανιστικά ερωτήματα ζητούν άμεσες απαντήσεις - Ποιά είναι τα σημάδια; Πώς σε λένε; Ποιος είναι ο θησαυρός; Υπάρχει εναλλακτική; Ποίος φέρνει τους κατακλυσμούς;Δύο ζευγάρια και ένας διάσημος παρουσιαστής μετά φόβου και ελεγχόμενου πάθους διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, όχι πολύ μακριά από το εδώ και το τώρα. Ένα νεοελληνικό έργο που πραγματεύεται το όριο του φόβου.

Κείμενο Μαρία Μάζη Σκηνοθεσία Μάνος Κανναβός Ερμηνεύουν Αιμιλία Βασιλακάκη, Ιζαμπέλα Κογεβίνα,Χάρης Μπόσινας, Φάνης Παυλόπουλους, Στέλιος Ψαρουδάκης

Με το ίδιο Μέτρο, C. for Circus

16ος αιώνας, Βιέννη. Κάθε έννοια τάξης κι ευνομίας έχει καταλυθεί. Ο Δούκας φεύγει και αφήνει αντικαταστάτη του στην εξουσία τον πιο ηθικό και νομοταγή άρχοντα, τον Άγγελο. Αυτός, εφαρμόζει αμέσως τους ανενεργούς νόμους: όλοι οι οίκοι ανοχής κλείνουν και η σεξουαλική συνεύρεση εκτός γάμου καταδικάζεται με θανατική ποινή. Ο νεαρός Κλαύδιος, που άφησε έγκυο τη μέλλουσα σύζυγό του, συλλαμβάνεται και πρόκειται να εκτελεστεί. Η Ισαβέλλα, δόκιμη μοναχή και αδελφή του, μαθαίνει το νέο και συναντάει τον Άγγελο για να του ζητήσει χάρη. Κι εκείνος, ως αντάλλαγμα, της ζητάει το κορμί της.

Τελικά, θα έρθει αντιμέτωπος με τον νόμο που ο ίδιος εφάρμοσε;

Μετάφραση Ερρίκος Μπελιές ΣκηνοθεσίαC. forCircus Ερμηνεύουν Βαλέρια Δημητριάδου, Δημήτρης Κίτσος, Χρύσα Κοτταράκου, Ειρήνη Μακρή, Σπύρος Χατζηαγγελάκης

Περσινές Βροχές, σκην. Χ. Καρασαββίδης

Ο ποιητικός μονόλογος του Χ. Καρασαββίδη, μετά το επιτυχημένο πέρασμά τους από το Θησείον, ένα θέατρο για τις Τέχνες και το 104, έρχονται για μια τελευταία παράσταση. Σε μια ιστορία που διαδραματίζεται από τις αρχές του Πρώτου ως τις αρχές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, περνούν γεγονότα που στιγμάτισαν την ανθρωπότητα, διανθισμένα με ποίηση, επιστήμη κι έρωτα. Και με το επίμονο ερώτημα, αν οι άνθρωποι που δίνουμε τη ζωή μας για ένα λουλούδι, είμαστε οι ίδιοι που αιματοκυλίσαμε πέντε ηπείρους.

Κείμενο-Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια Χρήστος Καρασαββίδης Ερμηνεύει Δώρα Παρδάλη

Ποπ Κορν, Repente

Όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι : ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Κ ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΟ SUMMERTHEMOSTWANNABEDEADPERSONINTHEWORLD@DEATHCODE.COM, ΜΕ ΘΕΜΑ «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΕΡ». Σε αυτή την ιστορία έχουμε την Σάμερ, τον Γουίντερ και τον Κύριο Α. Όλα ξεκίνησαν επειδή κάποια στιγμή,σε κάποια δύσκολη φάση της ζωής τους, οι ήρωές μας για κάποιο απροσδιόριστο λόγο αναρωτήθηκαν το ίδιο πράγμα …“Να ζει κανείς ή να μη ζει ;”

Κείμενο – Σκηνοθεσία Αγνή Χιώτη Ερμηνεύουν Καλή Δάβρη, Θάνος Λέκκας, Κυριάκος Μαρκάτος Ακούγονται οι φωνές των Δημήτρη Μαχαίρα, Σταμάτη Μπάκνη, Γιάννη Παπαθανασίου και Χάρη Χιώτη

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ SCRATCH NIGHT ΔΕΥΤΕΡΑΣ, 9/5

Μύθοι Ανθρώπων- μέρος 1ο «Η Παρουσία της Απουσίας», DesArt

Κείμενο: Σήλια Μαυρομμάτη / Άννα-Σοφία Μίχου

Σκηνοθεσία: Σήλια Μαυρομμάτη

Τραγούδι: Μάτα Κούρτη

Χορός: Αντιγόνη Σαρρή

Βιολί: Δημήτρης Ίσαρης

Μουσική: Δημήτρης Ίσαρης

Χορογραφίες: Αντιγόνη Σαρρή

Ερμηνεύουν: Μαξιμιλιανός Γκοντορόζα

Στη γέφυρα, Follow The White Rabbit

Κείμενο: Γιάννης Σοφικίτης

Σκηνοθεσία: Paul Pierro

Βοηθόςσκηνοθέτη: Μαρία Θρασυβουλίδη

Ερμηνεύουν: Γιώργος Στεφανουδάκης, Πέτρος Λιόντας, Κωνσταντίνος Μπούρας – Μπαϊμάκος

Βρώμικα παραμύθια, Άπειρον

Κείμενο: Γεώργιος Μέγας

Διασκευή κειμένων: Άπειρον

Σκηνοθεσία: Θάλεια Γρίβα

Βοηθός σκηνοθέτη & βοηθός παραγωγής: Κατερίνα Γλωσσοπούλου

Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Λ.

Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού

Κίνηση: Γιάννα Μελά

Ερμηνεύουν: Γιώτα Τσιότσκα, Ηρώ Κισσανδράκη, Μιχάλης Μιχαλακίδης

Μάνος Βαβαδάκης, Les Garconnes

Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης

Επιμέλειακοστουμιών: Βασιλική Καψούρου

Επιστημονικόςσύμβουλος: Θάνος Τασσόπουλος, ψυχίατρος

Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Ρεπάνης, Ευτυχία Φραντζεσκάκη

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ BOB THEATRE FESTIVAL 2016

Δευτέρα, 9 Μαΐου

18:30 Scratch Night (1ος Προκριματικός) - Main (120’)

18.45 Περσινές Βροχές, σκην. X. Καρασαββίδης - Basement (60’)

20:15 Ποπ Κορν, Repente - Basement (60’)

21:00 Κατερίνα, σκην. Γ. Νανούρης - Main (75’)

21:45 Λάφυρα Τhe Show, σκην. Μ. Κανναβός - Basement (70’)

22:30 Με το ίδιο Μέτρο, C. for Circus - Main (90’)

Τρίτη, 10 Μαΐου

18:30 Scratch Night (2ος Προκριματικός) - Main (120’)

20:00 Ο Περαστικός, Cheek Bones - Basement (45’)

21:15 Είσαι ένα Κτήνος, Βίσκοβιτς, AbOvo &4Frontal - Main (70’)

Χουρδάκης 2 από σάρακα

21:30 Περσινές Βροχές, σκην. Χ. Καρασαββίδης - Basement (60’)

Τετάρτη, 11 Μαΐου

18:30 Scratch Night (3ος Προκριματικός) - Main (120’)

19:00 Λάφυρα The Show,σκην. Μ. Κανναβός - Basement (70’)

21:15 Η Μαζώχτρα, σκην. Κ. Παπακωνσταντίνου - Main (90’)

21:15 Σχεδόν 40, Γιώργος Χατζηπαύλου - Basement (120’)

Πέμπτη, 12 Μαΐου

18:30 Scratch Night (4ος Προκριματικός) - Main (120’)

21:15 Είσαι ένα Κτήνος, Βίσκοβιτς,AbOvo & 4Frontal - Main (70’)

21:30 MusiComedy, ΑριστοτέληςΡήγας - Basement (90’)

Παρασκευή, 13 Μαΐου

18:30 Scratch Night (1ος Ημιτελικός) - Main (120’)

19:30 Για έναν Άντρα και μια Γυναίκα, Jackien Billy - Basement (60’)

21:15 72 Ώρες, σκην. Γ. Σαρακατσάνης - Main (90’)

Χουρδάκης 2 από σάρακα

21:30 Μίχαελ Κόλχαας, η ιστορία ενός δίκαιου ανθρώπου, Τρις - Basement (75’)

23:15 Οι Ακαταμάχητοι Λεβέντες - Η τελική αναμέτρηση μέρος Β’, επίPlay - Main(55’)

Σάββατο, 14 Μαΐου

18:30 ScratchNight (2ος Ημιτελικός) - Main (120’)

19:00 ΠοπΚορν, Repente - Basement (60’)

20:30 Ο Περαστικός, Cheek Bones - Basement (45’)

21:15 ΟικογένειαΜπες-Βγες, 4Frontal - Main (100’)

21:45 Για έναν Άντρα και μια Γυναίκα, Jackien Billy - Basement (60’)

23:30 ΚωμικόΜΠΟΥΜ - Main(100’)

Κυριακή, 15 Μαΐου

18:00 Scratch Night (Τελικός) - Main (120’)

19:00 Μίχαελ Κόλχαας, η ιστορία ενός δίκαιου ανθρώπου, Τρις - Basement (75’)

21:00 Το κορίτσι που ήθελε να αγγίξει το μισοφέγγαρο, ΚουκλοθέατροParaMana - Main (55’)

21:15 Το Παγκάκι - σκην. Γ. Καραντινάκης - Basement (90’)

22:30 Τελετή Λήξης - Main

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ BOB THEATRE FESTIVAL

Τιμές Εισιτηρίων:

9 € (Γενική Είσοδος),6 € (Ο Περαστικός) και ελεύθερη είσοδος για Τελετή Λήξης

Χώρος:

Bios – Εξερευνώντας τον αστικό πολιτισμό / Πειραιώς 84, 104 35 Αθήνα/ Τ 210 3425335/ www.bios.gr/

Παραγωγή:

AbOvo & 4frontal

Περισσότερες Πληροφορίες:

www.bobfestival.gr & facebook.com/BobTheatreFestival

Τρέιλερ Bob Theatre Festival:

https://www.youtube.com/watch?v=Voth2M0hIcg

Η Λαϊκή Ενότητα καταγγέλλει τις δολοφονικές επιθέσεις κατά της Σόφης Παπαδόγιαννη και των άλλων διαδηλωτών

Δευτέρα, 09/05/2016 - 15:05
Την κυβέρνηση κατηγορεί η Λαϊκή Ενότητα για τα επεισόδια που έγιναν την Κυριακή (08.05.2016) στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα και κατα τη διάρκεια του οποίου τραυματίστηκαν τα στελέχη του κόμματος, Σόφη Παπαδόγιαννη και Βασίλης Μακρίδης.

Η ΣΟΦΗ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΤΕΘΕΤΕΙ ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ ΜΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΟΛΟ 
ΚΑΤΑ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

Το Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε. εξέδωσε τη Δευτέρα 9/5 την παρακάτω ανακοίνωση:  

ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΤ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΡΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΟΦΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε. ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ

ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Η ΒΙΑΙΗ ΔΙΑΛΥΣΗ

ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Η Λαϊκή Ενότητα καταγγέλλει την κυβερνητική επιχείρηση βίας και αίματος των ΜΑΤ, που χτυπούσαν με γκλομπς, εξαπέλυαν δακρυγόνα και έριχναν χειροβομβίδες κρότου- λάμψης ενάντια στο πλήθος των ειρηνικών διαδηλωτών, το βράδυ της Κυριακής στο Σύνταγμα.

Αυτές οι επιθέσεις εναντίον του ειρηνικού πλήθους, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των “κουκουλοφόρων”, είχαν καθαρά δολοφονικό χαρακτήρα, όπως αποδεικνύει και ο τραυματισμός στο κεφάλι από βλήμα δακρυγόνου της Σόφης Παπαδόγιαννη.

Μόνο δολοφόνοι μπορεί να δίνουν εντολές να εκτοξεύονται- και μάλιστα σε ύψος- βλήματα δακρυγόνων, τα οποία, τότε, μπορούν να τραυματίσουν σοβαρά, να προκαλέσουν αναπηρίες ή και θάνατο πολιτών.

Μόνο αποτροπιασμό προκαλεί η κατάπτυστη ανακοίνωση των ενόχων του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που παρακάμπτει τις δολοφονικές εντολές του και κάνει λόγο για περιορισμένη τάχα χρήση δακρυγόνων και για κάποιο τραυματισμό... “μέλους πολιτικής κίνησης” (!), όταν είναι πολύ γνωστή σε όλους η πολιτική ταυτότητα της Σόφης Παπαδόγιαννη.

Καταγγέλλουμε, επίσης, τη βαθύτατη υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ζητά από τους ενόχους του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να διατάξουν έρευνα για να τιμωρήσουν τους... εαυτούς τους!

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως η επιχείρηση βίας και αίματος στο Σύνταγμα πραγματοποιήθηκε από την κυβέρνηση σκόπιμα, με ξεκάθαρο στόχο να διαλύσει την κοσμοπλημμύρα και να ματαιωθεί η ολονύκτια διαμαρτυρία, τύπου Γαλλίας, που προγραμμάτιζαν νέοι και νέες στην Πλατεία Συντάγματος.

Η ΛΑ.Ε. δεν πρόκειται να αφήσει ανενόχλητη την κυβέρνηση να συνεχίσει το μνημονιακό και αυταρχικά εγκληματικό της έργο σε βάρος του λαού και να συγκαλύπτει τη συνενοχή της σε δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος αγωνιστών.

Η Σόφη Παπαδόγιαννη, η οποία εξήλθε από το ΚΑΤ με ράμματα στο κεφάλι και βρίσκεται υπό ιατρική παρακολούθηση, θα μπορούσε να είχε υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη αν το βλήμα του δακρυγόνου δεν την έπληττε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της αλλά μπροστά.

Η Σόφη Παπαδόγιαννη θα καταθέσει μήνυση για απόπειρα ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο, η οποία θα στρέφεται κατά των αστυνομικών δυνάμεων στο Σύνταγμα, της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. και του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη.

Τα μνημόνια και ο αυταρχισμός, όσο κι αν τα επικροτούν με τη ψήφο τους οι 153 ένοχοι και συνένοχοι κυβερνητικοί βουλευτές, δεν θα περάσουν στο λαό.

Γρήγορα θα σαρωθούν από ανατρεπτικές κινηματικές εξελίξεις.
Το Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε







Ο Παναγ. Λαφαζάνης απαντώντας σε τηλεοράσεις για τα χθεσινά γεγονότα στο Σύνταγμα, έκανε την παρακάτω δήλωση:


ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε. :

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥΣ

“Μια κυβέρνηση και ένας υπουργός Δημόσιας Τάξης που, την ώρα που σφαγιάζουν συντάξεις, δίνουν εντολή στα ΜΑΤ να προχωρήσουν σε δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε στελέχη της ΛΑ.Ε. που δεν πρόδωσαν τις αρχές τους και σε ειρηνικούς διαδηλωτές, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά αλλά και αναβιώνουν σκοτεινές και ανώμαλες περιόδους της πολιτικής μας ζωής.

Κυβέρνηση και υπουργός Δημόσιας Τάξης θα έπρεπε να είχαν ήδη παραιτηθεί.

Καταφεύγουμε σε μηνύσεις και η Δικαιοσύνη καλείται να παίξει το ρόλο της”.

Η Ντ. Ρέππα στην ERTopen για το προσφυγικό (Βίντεο)

Δευτέρα, 09/05/2016 - 14:00
Την Πέμπτη 5 Μαΐου 2016, επόμενη μέρα της ιδιαίτερα σημαντικής συνέντευξης τύπου που παραχώρησε ο Συντονισμός για το προσφυγικό – μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, συλλογικοτήτων στα γραφεία της ΑΔΕΔΥ, Φιλελλήνων και Ψύλλα 2, με αφορμή την πρωτοφανή κλήση του καθηγητή Παύλου Αντωνόπουλου στην Ασφάλεια του Λιμενικού, η εκπαιδευτικός Ντίνα Ρέππα μίλησε στη ραδιοεφημερίδα της ERTopen.

Ακούστε στο βίντεο που ακολουθεί τη συζήτηση που είχε με τον δημοσιογράφο Νίκο Κλέτσα. Περιγράφει τις πληροφορίες που ήρθαν στο φως για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

«Αυτά που κομψά ονομάζονται ‘Κέντρα φιλοξενίας’, στην πραγματικότητα είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα περισσότερα από αυτά είναι τόποι εξορίας. Πολλά από αυτά δεν έχουν καν πόσιμο νερό», κατήγγειλε η εκπαιδευτικός, μέλος του συλλόγου «Αριστοτέλης» και του Συντονισμού για το προσφυγικό – μεταναστευτικό.

«Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να κατοικήσουν μέσα στον οικιστικό ιστό. Δεν είναι εξόριστοι, δεν είναι παράνομοι για να φυλακίζονται, δε μπορεί να αντιμετωπίζονται ως ποινικοί. Είναι άνθρωποι που σώθηκαν, παλεύοντας με τα κύματα και τη θάλασσα, γλίτωσαν από το θάνατο και τώρα τους βάζουν στη Χίο και στη Μυτιλήνη σε φυλακές, γιατί δεν έχουν χαρτιά, για να τους απελάσουν στην ‘ασφαλή χώρα’ Τουρκία για να τους φυλακίσουν εκεί. Αυτή τη στιγμή, δίνονται δεκάδες εκατομμύρια σε ΜΚΟ, υποτίθεται για το ζήτημα των προσφύγων. Μέσα σ’ αυτά είναι ποσά που δίνονται για 20.000 άτομα -πάνω δηλαδή από το 1/3 των προσφύγων που βρίσκονται σήμερα στη χώρα μας- 20.000 άτομα επιδοτούνται για να κατοικήσουν σε μόνιμες κατοικίες, σε διαμερίσματα. Πού είναι αυτά τα χρήματα; Ποιος τα χρησιμοποιεί, με ποιο τρόπο;», συμπλήρωσε μεταξύ άλλων.

Δείτε το βίντεο εδώ: pandiera

Επίσκεψη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στους τραυματισθέντες διαδηλωτές – μέλη της ΛΑ.Ε.

Δευτέρα, 09/05/2016 - 13:00
Τους διαδηλωτές, μέλη της Λαϊκής Ενότητας, που τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων επισκέφθηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στο ΚΑΤ αργά το βράδυ της Κυριακής.

Ενημερώθηκε για την κατάσταση της υγείας τους και τους εξέφρασε τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της «Πλεύσης Ελευθερίας».

Ακέφαλο πτώμα άνδρα σε στάβλο στη Θεσπρωτία

Δευτέρα, 09/05/2016 - 12:27
25χρονος βρέθηκε αποκεφαλισμένος μέσα σε στάβλο!

Άγρια δολοφονημένος,βρέθηκε σήμερα το πρωί, ένας 25χρονος Αλβανός,μέσα σε έναν στάβλο στη Γλυκή Θεσπρωτίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες του epirusgate,το πτώμα του 25χρονου είναι ακέφαλο!Το κεφάλι του άτυχου 25χρονου,μέχρι και αυτή την ώρα δεν έχει εντοπιστεί,παρά τις έρευνες των αστυνομικών στη περιοχή.

Επί τόπου μετέβη ιατροδικαστής. 

Την υπόθεση ανέλαβε η Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ηγουμενίτσας.

πηγή/epirusgate

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ

Δευτέρα, 09/05/2016 - 10:30
Η ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Σε εποπτική ''αναβάθμιση'' της θεωρίας γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο έχει προχωρήσει η Άγκυρα, συμπεριλαμβάνοντας με δυναμικό τρόπο και τις Οινούσσες στις περιοχές το καθεστώς των οποίωναμφισβητεί. Διπλωματικοί κύκλοι, μάλιστα, θεωρούν ότι δεν είναι τυχαίο πως η μετάθεση του κέντρου βάρους των τουρκικών προκλήσεων στις Οινούσσες συμπίπτει χρονικά με την έναρξη της νατοϊκής επιχείρησης στο Αιγαίο.  

Η περίφημη τουρκική θεωρία των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, δηλαδή της ύπαρξης νήσων καιβραχονησίδων το καθεστώς των οποίων δεν είναι ξεκάθαρο και κατά συνέπεια αμφισβητούμενο, τέθηκε για πρώτη φορά από την Άγκυρα με αφορμή το επεισόδιο στα Ίμια το 1996. Πρόκειται φυσικά για μια μονομερή αμφισβήτηση από την πλευρά της Άγκυρας , η οποία ουδέποτε έγινε και δεν γίνεταιαποδεκτή από την Αθήνα, η οποία αντιτάσσει πως τα υπάρχοντα σύνορα στο Αιγαίο απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες, τις οποίες η Τουρκία οφείλει να σεβαστεί. Ελληνικές πηγές επισημαίνουν πως αν υπάρξει οποιαδήποτε παρερμηνεία για το τι ορίζουν οι διεθνείς συνθήκες από την Άγκυρα, αυτή μπορεί να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.  

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ  

Στο αφήγημα της θεωρίας των γκρίζων ζωνών περίοπτη θέση καταλαμβάνει η άποψη για τα 16 νησιάπου κατέχει ''παρανόμως'' η Ελλάδα και, σύμφωνα με την τουρκική ερμηνεία, θα έπρεπε να ανήκουνστην Τουρκία. Στην πραγματικότητα, τα νησιά είναι περισσότερα από 16, αφού σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για νησιωτικά συμπλέγματα. Πρόκειται για τις Οινούσσες που βρίσκονται ανατολικά της Χίου, τους Φούρνους, το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, την Καλόλιμνο, τα Ίμια, την Ψέριμο, τουςΑρκούς, που βρίσκονται νοτίως της Σάμου και ανατολικά της Καλύμνου, της νήσους Γυαλί και Σύρνα(νοτίων και ανατολικά της Κω), την Κυρά Παναγιά στις Σποράδες (!) καθώς και τις νήσους που βρίσκονται βορείως και νοτίως της Κρήτης, Δία, Διονυσάδες, Γαύδο, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι. 

Η Τουρκία υποστηρίζει πως ούτε η συνθήκη της Λωζάνης, ούτε η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων και η συνθήκη παραχώρησης της Δωδεκανήσου από την Ιταλία καλύπτουν το καθεστώς αυτών των νησιών, πως βρίσκονται εντός τουρκικών χωρικών υδάτων και πως η Ελλάδα τα έχει σφετεριστεί. Αυτές οι ανυπόστατες θεωρίες κυκλοφορούν ευρέως στη γειτονική χώρα, ωστόσο δεν έχει διατυπωθεί έως τώρα επίσημα σε διπλωματικά κείμενα. Αυτό άλλαξε με το κείμενο των 17 σημείων που υπέβαλε το Φεβρουάριο στο ΝΑΤΟ ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στη Συμμαχία, μέσω του οποίου μεν αλλά για πρώτη φορά τίθεται σε ένα επίσημο έγγραφο το σύνολο αυτών των διεκδικήσεων. Το έγγραφο αυτό ουδέποτε ετέθη πάντως σε συζήτηση στη Συμμαχία, καθώς απορρίφθηκε στο σύνολο του από την ελληνική αντιπροσωπεία και τους συμμάχους.  

Ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις συνιστά το γεγονός ότι το θέμα των 16 νησιών έγινε στην Τουρκία αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης από το 2004, οπότε ο ΤαγίπΕρντογάν ανέλαβε τα ηνία της χώρας. Για να πλήξει την τουρκική κυβέρνηση, η κεμαλικήαντιπολίτευση την κατηγόρησε πως για να πάρει το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας εκχώρησε τα ''δικαιώματα της'' στα νησιά αυτά στην Ελλάδα και υποστήριξε, μάλιστα, σοβαρά πως η χώρα μας χρησιμοποίησε αυτήν την ευκαιρία ''για να τα καταλάβει''. Έκτοτε το θέμα αυτό επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο, τελευταία το Φεβρουάριο του 2016, οπότε ο βουλευτής Νιαζί Νέφι Κάρακατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό Εξωτερικών Μελβούτ Τσαβούσογλου, ζητώντας να μάθει τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση ''ώστε να τερματίσει την παράνομη κατοχή των νησιών αυτών από την Ελλάδα''. Έναν χρόνο νωρίτερα και απαντώντας σε ανάλογη ερώτηση, ο τότε υπουργός Άμυνας Ισμέτ Γιλμάζ είχε δηλώσει στην τουρκική εθνοσυνέλευση πως ''η ελληνική κυβέρνηση ασκεί διοίκηση στα νησιά αυτά μόνο προσωρινά και ότι ''ανήκουν στην Τουρκία''.  

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η παραφιλολογία για τα 16 νησιά οδήγησε στο δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας και σε επικίνδυνες ενέργειες, δηλαδή αυτοσχέδιες απόπειρες πολιτών να αποβιβαστούν στα νησιά αυτά. Οι πολιτικές διαστάσεις που είχε πάρει το θέμα, καθώς και η εμμονή τηςΆγκυρας στη θεωρία των γκρίζων ζωνών εκδηλώθηκαν από τις αρχές του 2011 με συνεχείςυπερπτήσεις και παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων μας στο Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι και τους Φούρνους. Με τις Οινούσσες, ωστόσο, η πρόκληση ''αναβαθμίζεται'', αφού η αμφισβήτηση δεν αφορά πια νησιά με ελάχιστους κατοίκους και ακατοίκητες βραχονησίδες, αλλά ένα νησί με πληθυσμό άνω των 1.000 κατοίκων.  

Η αμφισβήτηση στην Κυρά Παναγιά, που βρίσκεται στις Σποράδες, βορειοανατολικά της Αλονήσου, φανερώνει ότι η Τουρκία ξεδιπλώνει ένα συνολικά σχέδιο ''γκριζαρίσματος'' του Αιγαίου, που εγκυμονεί ακόμα και τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου.

Η ελληνική πλευρά αντιμετωπίζει χωρίς σχέδιο και χωρίς στρατηγική την αναθεωρητική πολιτικήτης Τουρκίας, ενώ είναι βέβαιον ότι όσο αγκιστρώνεται όλο και πιο βαθιά στη μνημονιακή κατοχή, τόσο θα υποχωρεί και θα υπαναχωρεί απέναντι στα τουρκικά τετελεσμένα.

Η τακτική αυτή της κυβέρνησης γρήγορα μπορεί να έχει ως συνέπεια επικίνδυνες προεκτάσεις, ενώ είναι αρκετά πιθανό ένα ''θερμό'' επεισόδιο στο Αιγαίο να οδηγήσει σε περιπέτειες ελληνικά νησιά.

Αυτήν την ώρα, η κυβέρνηση, αντί να θέσει καθεύδει παραδομένη, παραλυμένη και επαναπαυμένη, όφειλε να αναλάβει πρωτοβουλίες με μια νέα δυναμική και πολυδιάστατη εξωτερική και αμυντική πολιτική.

Ποιοι, όμως, θα το πράξουν; 

Βασική Πηγή: Realnews, Παναγής Γαλιατσάτος - iskra

9 Μάη 1945: Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών - Η μέρα που η ναζιστική Γερμανία συνθηκολογεί άνευ όρων

Δευτέρα, 09/05/2016 - 09:00
Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

Τα κρατικά σύνορα της ΕΣΣΔ αποκαταστάθηκαν. Ο δρόμος για το Βερολίνο άνοιξε...
Τα κρατικά σύνορα της ΕΣΣΔ αποκαταστάθηκαν. Ο δρόμος για το Βερολίνο άνοιξε...

9 Μάη 1945:
Η μέρα που η ναζιστική Γερμανία συνθηκολογεί άνευ όρων, σφραγίζοντας ουσιαστικά τη μεγάλη νίκη των λαών επί του φασιστικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού του «Αξονα» (η Ιαπωνία θα συνθηκολογούσε λίγους μήνες αργότερα) και των συμμάχων του.

Είναι η μέρα που σηματοδοτεί τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του φονικότερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος συνολικά κράτησε 2.194 μέρες, απλώθηκε σε έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χλμ. και στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, εμπόλεμους και άμαχους μαζί.

Τη μέρα αυτή, λοιπόν, τιμάμε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, όσες και όσους μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα του πολέμου, από στεριά, θάλασσα και αέρα, στις πόλεις και τα χωριά, στα εργοστάσια και τους αγρούς, στη μάχη της παραγωγής.

Εκείνες και εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη στο χέρι, που πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, στις απεργίες και τα σαμποτάζ, που κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια ή μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα.

Αποτίουμε φόρο τιμής στα εκατομμύρια των νεκρών της πείνας, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπου φρίκης και μαρτυρίου, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ξεπέρασε κάθε όριο, φτάνοντας στην απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στη νίκη επί του «Αξονα» συνέβαλαν όλες οι δυνάμεις που μετείχαν στον αντιχιτλερικό συνασπισμό.

Ξεχωριστός όμως όσο και καθοριστικός υπήρξε ο ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης, του Κόκκινου Στρατού, καθώς και των απανταχού εθνικοαπελευθερωτικών - αντιφασιστικών κινημάτων, ψυχή, οργανωτής και κύριος αιμοδότης των οποίων υπήρξαν τα Κομμουνιστικά Κόμματα.

Η ΕΣΣΔ έδωσε στον αγώνα αυτό πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς. Στη μάχη έχασαν τη ζωή τους σχεδόν 2.000.000 μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων, δηλαδή πάνω από τα μισά του μέλη!

Συνολικά, οι ανθρώπινες θυσίες της, μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματίες, πλησίασαν τα 30 εκατομμύρια.
Αντίστοιχα, οι νεκροί της Βρετανίας ήταν 375.000 και των ΗΠΑ 405.000.

Στο Ανατολικό Μέτωπο η Βέρμαχτ είχε τα 3/4 των συνολικών της απωλειών, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως, ακόμα και το καλοκαίρι του 1944, όταν πλέον στη Δυτική Ευρώπη είχε ανοίξει επιτέλους το δεύτερο μέτωπο, οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις είχαν απέναντί τους 75 γερμανικές μεραρχίες, ενώ ο Κόκκινος Στρατός 200. Ανυπολόγιστες ήταν ακόμη οι υλικές καταστροφές που υπέστη η Σοβιετική χώρα: Χιλιάδες πόλεις και χωριά μετατράπηκαν σε σωρούς ερειπίων, χιλιάδες εργοστάσια, συλλογικά αγροκτήματα (κολχόζ και σοβχόζ), νοσοκομεία, σχολεία, κάθε είδους υποδομές, λεηλατήθηκαν, υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Πράγα 1945. Ο Σοβιετικός Στρατός απελευθερώνει την Τσεχοσλοβακία (διακρίνεται ο Στρατηγός Konev)
Πράγα 1945. Ο Σοβιετικός Στρατός απελευθερώνει την Τσεχοσλοβακία (διακρίνεται ο Στρατηγός Konev)

Ο καταλυτικός ρόλος και συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης στη Νίκη δεν ήταν απλώς το αποτέλεσμα του ηρωισμού του Σοβιετικού στρατού και λαού στα πεδία των μαχών και τα μετόπισθεν.

Η Νίκη αυτή είχε βαθύτερα αίτια: Εδραζόταν στην εργατική σοβιετική εξουσία, στα πλεονεκτήματα που προσέφερε η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, στον πρωταγωνιστικό ρόλο των λαϊκών μαζών με ηγέτιδα δύναμη την εργατική τάξη, στον καθοριστικό ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος ως επαναστατικής εργατικής πρωτοπορίας.

Αποτελεί ένα τεράστιο ιστορικό δίδαγμα για το παρόν και το μέλλον του επαναστατικού κινήματος. Ο χαρακτήρας του φασισμού και του πολέμου

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο πρώτος (1914 - 1918), γεννήθηκε από τη μήτρα του καπιταλιστικού συστήματος, ως αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής.
Αντιθέσεις που οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο από τη διεθνή καπιταλιστική κρίση του 1929 - 1933, τη νέα κρίση που εκδηλώθηκε μόλις στις παραμονές του πολέμου και -βεβαίως- από την ίδια την ύπαρξη της ΕΣΣΔ (που αποτελούσε στόχο όλων εξίσου των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων - συνασπισμών). Στο πλαίσιο αυτό, η Γερμανία και η Ιαπωνία επιδίωξαν, μαζί με την Ιταλία, την ανατροπή των εις βάρος τους αποτελεσμάτων - συσχετισμών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σκίτσο για τη νίκη του Κόκκινου Στρατού στη Μάχη του Στάλινγκραντ
Σκίτσο για τη νίκη του Κόκκινου Στρατού στη Μάχη του Στάλινγκραντ


Ο ίδιος ο φασισμός υπήρξε μια εναλλακτική λύση για τη διάσωση του καπιταλιστικού συστήματος. Και βεβαίως, δεν υπήρξε αποκλειστικά «γερμανικό» ή «ιταλικό» φαινόμενο, αλλά εμφανίστηκε, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, σε όλες σχεδόν τις καπιταλιστικές χώρες της εποχής. Ο φασισμός στηρίχθηκε οικονομικά και πολιτικά από το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο με τη σειρά του αποκόμισε τεράστια κέρδη από το φασισμό. Ο βαθύτατος δε αντικομμουνισμός του, καθώς και η διακηρυγμένη επιθετικότητά του απέναντι στη Σοβιετική Ενωση, προσέλκυσε την αμέριστη οικονομική στήριξη, όχι μόνο των «εθνικών» αρχουσών τάξεων, αλλά και των διεθνών μονοπωλίων.Πράγματι, η μεγάλη οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Γερμανίας αποκτήθηκε και χάρη στην ενίσχυση που της πρόσφεραν οι νικήτριες καπιταλιστικές δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό να τη στρέψουν εναντίον της ΕΣΣΔ. Οικονομικοί γίγαντες των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Βρετανίας πρωταγωνίστησαν στην ενίσχυση της Γερμανίας, ακόμα και στη διάρκεια του πολέμου. Τη στήριξή τους στον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, πέρα από τους επιχειρηματικούς ομίλους, πρόσφεραν επίσης η Καθολική Εκκλησία και σειρά σοσιαλδημοκρατικών, συντηρητικών, κ.ά. αστικών κομμάτων του λεγόμενου κεντρώου χώρου, ενώ μετά τον πόλεμο Γερμανοί εγκληματίες πολέμου επάνδρωσαν το ΝΑΤΟ και τις μυστικές υπηρεσίες των «δημοκρατικών» ιμπεριαλιστικών κρατών.

Η μαζική βάση, που απέκτησαν τα κόμματα του Χίτλερ και του Μουσολίνι, επιβεβαιώνει ότι η οικονομική και η γενικότερη καπιταλιστική κρίση δεν οδηγούν από μόνες τους σε ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών. Αντίθετα, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη υποχώρηση και στρέβλωση της ταξικής και πολιτικής συνείδησης, στην εμφάνιση μαζικών αντιδραστικών κινημάτων.

Η εξέλιξη του πολέμου

Οι πρώτες πολεμικές επιχειρήσεις άρχισαν από τις 19/9/1931, όταν η Ιαπωνία επιτέθηκε στην κινεζική επαρχία της Μαντζουρίας.
Στις 3/10/1935 η Ιταλία εισέβαλε στην Αιθιοπία. Στις 25/11/1936 η Γερμανία και η Ιαπωνία υπέγραψαν σύμφωνο αντικομμουνιστικής στρατιωτικής συνεργασίας κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς (το γνωστό «Αντικομιντέρν Σύμφωνο»). Στον Ισπανικό Εμφύλιο (1936 - 1939), οι «Δημοκρατίες» κράτησαν δήθεν ίσες αποστάσεις, κηρύσσοντας την ουδετερότητα, ταυτόχρονα όμως βρετανικά και αμερικανικά μονοπώλια στήριζαν αναφανδόν τους φασίστες του Φράνκο.
Στις 12/3/1938 η Γερμανία, με την ανοχή των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας, προσάρτησε την Αυστρία, ενώ ακριβώς ένα χρόνο αργότερα η Ιταλία κατέκτησε την Αλβανία. Στις 29/9/1938, οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας και της Γαλλίας, Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ, συνυπέγραψαν με τους Χίτλερ και Μουσολίνι το Σύμφωνο του Μονάχου, με το οποίο παραχωρούνταν στη Γερμανία το σουδητικό τμήμα της Τσεχοσλοβακίας.
Με την ανοχή έως και την απροκάλυπτη ενθάρρυνσή τους, οι «δυτικές Δημοκρατίες», άνοιγαν συνεχώς το δρόμο προς Ανατολάς, προς τη Σοβιετική Ενωση. Στη σύγκρουση Φινλανδίας - ΕΣΣΔ (30/11/1939 - 12/3/1940), Βρετανία, Γαλλία και ΗΠΑ, από κοινού με τη φασιστική Ιταλία, έσπευσαν να συνδράμουν υλικοστρατιωτικά τους πρώτους εναντίον των δεύτερων και μόνο χάρη στη νίκη του Κόκκινου Στρατού αποφεύχθηκε η ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση. Οι αλλεπάλληλες και επίμονες ειρηνευτικές προσπάθειες της ΕΣΣΔ, για από κοινού δράση και αντιμετώπιση της επιθετικότητας του Αξονα, έπεσαν στο κενό.

Στις 1/9/1939 η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία, η οποία, παρότι οι συμφωνίες αμοιβαίας βοήθειας που είχε υπογράψει με τη Βρετανία και τη Γαλλία έμειναν στα χαρτιά, αρνήθηκε κατηγορηματικά κάθε συνδρομή που της προσέφερε η Σοβιετική Ενωση.
Η ΕΣΣΔ, έχοντας σαφή αντίληψη των γαλλο-βρετανικών προθέσεων, υποχρεώθηκε τότε να υπογράψει το «γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης», γνωστό ως «Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» (23/8/1939).
Παρά τη λυσσαλέα -και εν πολλοίς υποκριτική- επίθεση που δέχθηκε τότε (και συνεχίζει να δέχεται μέχρι τις μέρες μας) από όλο τα φάσμα του αστικού πολιτικού κόσμου έως τους οπορτουνιστές, το Σύμφωνο αυτό ήταν το μοναδικό μέσο άμυνας που είχε απομείνει στην ΕΣΣΔ δεδομένων των συνθηκών. Εξασφάλισε δε στη χώρα 21 πολύτιμους μήνες ειρήνης, που κατόπιν αποδείχθηκαν ανεκτίμητοι στην πολεμική της προετοιμασία ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης, που πραγματοποιήθηκε τελικά στις 22/6/1941.

Στο μεταξύ, η Γερμανία επιτέθηκε κατά της Γαλλίας, την οποία και κατέλαβε σε διάστημα μόλις 6 εβδομάδων (10/5-25/6/1940), ενώ στη Βρετανία η τακτική της αστικής τάξης άλλαξε, με τον Τσόρτσιλ να αντικαθιστά τον Τσάμπερλεν στην πρωθυπουργία. Στον πόλεμο εισήλθαν αργότερα και οι ΗΠΑ, μετά την Ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (7/12/1941).
Το «αντιφασιστικό σύμφωνο» που συνήφθη μεταξύ των Συμμάχων στις 12/6/1941 δεν άλλαξε το χαρακτήρα του πολέμου, ούτε τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών κρατών, που αναγκάστηκαν σε -προσωρινή τουλάχιστον- συνεργασία με τη Σοβιετική Ενωση στον τομέα των πολεμικών επιχειρήσεων. Ενδεικτικό των προθέσεών τους υπήρξε, μεταξύ άλλων, η καθυστέρηση στο άνοιγμα του δεύτερου μετώπου στην Ευρώπη, που πραγματοποιήθηκε μόλις στις 6/6/1944. Και αυτό, αφού είχαν προηγηθεί οι εποποιίες του Στάλινγκραντ, του Κουρσκ, κ.ά., που σήμαναν την αλλαγή του ρου του πόλεμου κατά του «Αξονα». Οι αστικές τάξεις των ΗΠΑ - Βρετανίας δικαιολογημένα φοβούνταν ότι ο Κόκκινος Στρατός μπορούσε να μπει μόνος στο Βερολίνο.

Στις 2/5/1945 η Κόκκινη Σημαία υψώθηκε στη Γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ). Τη νύχτα της 8-9/5 η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Τέσσερις μήνες αργότερα (2/9/1945) συνθηκολόγησε και η Ιαπωνία. Οι ΗΠΑ, δίχως να το επιβάλλουν στρατιωτικοί λόγοι έριξαν την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9/8/1945), σκορπίζοντας το θάνατο σε δεκάδες χιλιάδες αμάχους. Επρόκειτο για μια επίδειξη δύναμης, που είχε αποδέκτη, όχι βέβαια την ίδια την καθημαγμένη Ιαπωνία, αλλά τη Σοβιετική Ενωση και τις δυνάμεις του σοσιαλισμού γενικότερα, σε έναν μεταπολεμικό κόσμο υπό διαμόρφωση.

Κατοχή και αντίσταση στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, η κατάκτηση και τριπλή Κατοχή (Γερμανία, Ιταλία, Βουλγαρία), βρήκε τη ντόπια αστική τάξη «τριχοτομημένη»:
Ενα μέρος της επέλεξε την ανοιχτή συνεργασία με τους κατακτητές, στελεχώνοντας τον δωσιλογικό κρατικό μηχανισμό, συνδράμοντας ποικιλοτρόπως τις δυνάμεις καταστολής, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη από τη μαύρη αγορά, κ.λπ. Ενα άλλο διέφυγε στη Μέση Ανατολή μαζί με το Παλάτι, όπου παρέμεινε υπό την αιγίδα του βρετανικού ιμπεριαλισμού, σχεδιάζοντας και ενεργώντας για την επόμενη μέρα του πολέμου. Τέλος, ένα τρίτο, που έμεινε στην Ελλάδα, απείχε από τον αγώνα, προσβλέποντας καιροσκοπικά σε μελλοντικές εξελίξεις, αλλά και υποστηρίζοντας τη δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας, που είχαν την υπόγεια υποστήριξη των Βρετανών, πέρα από την ανοιχτή των Γερμανών.

Στον αντίποδα, οι κομμουνιστές ρίχτηκαν από την πρώτη στιγμή στην οργάνωση της αντίστασης του λαού. Αμέσως μετά την έναρξη της Κατοχής, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκε το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ - 16/8/1941) και στις 27/9/1941 το ΕΑΜ.
Στο ΕΑΜ και τις οργανώσεις του (ΕΛΑΣ, ΕΛΑΝ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, ΕΤΑ, ΟΠΛΑ) συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα. Δημιούργησε φύτρα εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές (Λαϊκή Αυτοδιοίκηση, Παιδεία, Δικαιοσύνη). Τροφοδότησε τη λαϊκή πολιτιστική ανάταση.

Στις 10/3/1944 ορκίστηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών, ενώ μετά από εκλογές (23/4/1944), που διενεργήθηκαν σε συνθήκες Κατοχής, εκλέχτηκε το «Εθνικό Συμβούλιο» με έδρα τις Κορυσχάδες (30/4/1944).

Χάρη στη δράση του ΕΑΜ ούτε ένας εργάτης δεν στάλθηκε για δουλειά στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Ούτε ένας δεν στάλθηκε στο Ανατολικό μέτωπο κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Στο στρατιωτικό επίπεδο, ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως 12 εχθρικές μεραρχίες, προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στη γενικότερη πολεμική προσπάθεια. Στον αγώνα αυτό, χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες έδωσαν τη ζωή τους. Η Καισαριανή, το Κούρνοβο, η Ακροναυπλία, η Κοκκινιά, το Χαϊδάρι, ο Αϊ-Στράτης άστραψαν ως τόποι θυσίας και φάροι ηρωισμού.

Ζητήματα στρατηγικής

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος όξυνε την ταξική πάλη σε μια σειρά χώρες. Ωστόσο, η στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν μπόρεσε εν τέλει να μετατρέψει τον εθνικοαπελευθερωτικό - αντιφασιστικό αγώνα σε επαναστατική πάλη για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, σε αγώνα των ΚΚ ενάντια στην αστική τάξη της χώρας τους, είτε αυτή ήταν επιτιθέμενη είτε αμυνόμενη. Μόνο στις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης η αντιφασιστική πάλη οδήγησε στην ανατροπή της αστικής εξουσίας, με την άμεση διεθνιστική στήριξη των ντόπιων λαϊκών κινημάτων από τον Κόκκινο Στρατό.

Στρατηγική των αντιχιτλερικών αστικών δυνάμεων έναντι του ΕΑΜικού κινήματος ήταν η χειραγώγηση και τελικά το χτύπημά του, άλλοτε μέσα από τη «συνεργασία» μαζί του, άλλοτε μέσα από την ανοιχτή πολεμική, άλλοτε και με τα δύο. Η συνύπαρξη του ταξικού περιεχομένου της λαϊκής πάλης με το εθνικοαπελευθερωτικό έθετε αντικειμενικά καθήκοντα για αγώνα κατά του κατακτητή και -ταυτόχρονα- αγώνα κατά της ντόπιας αστικής τάξης, για την εργατική εξουσία.

Το ΚΚΕ, παρά τον ηρωικό αγώνα του, δεν ήταν στρατηγικά - πολιτικά προετοιμασμένο να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας ως επιστέγασμα της αντιστασιακής πάλης και έπαθλο του λαϊκού αγώνα. Δεν μπόρεσε να διαχωρίσει τις οργανωμένες λαϊκές δυνάμεις από τους στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους των εγχώριων και ξένων «συμμαχικών» δυνάμεων. Ετσι, οδηγήθηκε στην υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο βρετανικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής (5/7/1943) και αργότερα στις Συμφωνίες του Λιβάνου (20/5/1944) και της Καζέρτας (26/9/1944). Στις συμφωνίες αυτές, το ΚΚΕ, κάτω και από την επίδραση των αντιλήψεων που επικρατούσαν συνολικά τότε στο διεθνές κίνημα, συμμετείχε στο όνομα της λεγόμενης «εθνικής ενότητας». Μιας ενότητας επίπλαστης, αφού τα «εθνικά» συμφέροντα της εργατικής τάξης και της αστικής στέκονταν διαμετρικά αντίθετα, τόσο πριν, όσο στη διάρκεια, όσο και βεβαίως μετά τη λήξη του πολέμου. Μιας ενότητας, που ουσιαστικά σήμαινε αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος και υπαγωγή στην αστική πολιτική. Ετσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί ήδη φύτρα εξουσίας, που θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

Η διαστρέβλωση της Ιστορίας και η απάντηση της εργατικής τάξης

Αμέσως μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ξεκίνησε μια λυσσαλέα προσπάθεια διαστρέβλωσης των αιτιών, του χαρακτήρα του, γεγονότων και προσώπων. Αυτή η προσπάθεια συστηματοποιήθηκε και εντάθηκε μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες το 1989 - 1991.

Αποσιωπούν το γεγονός ότι, τόσο ο πόλεμος, όσο και ο φασισμός είναι τέκνα της ίδιας μήτρας, του καπιταλισμού. Πως ο φασισμός δεν αποτελεί παρά μορφή άσκησης της δικτατορίας του κεφαλαίου. Ετσι, αντιμετωπίζουν το φασισμό ως «κοινωνιολογικό - ψυχολογικό» φαινόμενο, αποδίδουν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην «παράνοια» κάποιων ολίγων «μανιακών», όπως ο Χίτλερ ή ο Μουσολίνι, ενώ τον παρουσιάζουν ως σύγκρουση της «Δημοκρατίας» με τον «ολοκληρωτισμό», στον οποίο δε διστάζουν να τσουβαλιάσουν τη Σοβιετική Ενωση και τους κομμουνιστές!

Γενικά, ο ρόλος της ΕΣΣΔ και των ένοπλων λαϊκών αντιστασιακών κινημάτων, είτε υποβαθμίζεται (έως εξαφανίζεται), είτε συκοφαντείται. Ο Κόκκινος Στρατός βαφτίζεται κατακτητικός - κατοχικός και οι απανταχού συνεργάτες των ναζί ηρωοποιούνται. Η Αντίσταση χαρακτηρίζεται ως «κόκκινη τρομοκρατία» και τα Τάγματα Ασφαλείας ως «άμυνα» των «νοικοκυραίων» απέναντι «στο αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι Κομμουνιστές»!

Κεντρικό ρόλο στη διαστρέβλωση της ιστορικής μνήμης των λαών κατέχει η Ευρωπαϊκή Ενωση, που, από το 1985 κιόλας, προσπάθησε να «διαγράψει» την 9η Μάη ως μέρα της «Αντιφασιστικής Νίκης», καθιερώνοντας στη θέση της τη λεγόμενη «Ημέρα της Ευρώπης». Ακολούθησε το «Μνημόνιο για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων» (γνωστό και ως «Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο», 2006), ο ορισμός της 23ηςΑυγούστου (μέρα που υπεγράφη το Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ) ως «Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ναζισμού και του Σταλινισμού», κ.ά.

Ωστόσο, καμιά πλαστογραφία δεν είναι ικανή να σβήσει την αλήθεια. Η παραχάραξη, διαστρέβλωση ή «αποϊδεολογικοποίηση» της Ιστορίας, η ταύτιση κομμουνισμού - φασισμού δεν αποτελούν παρά αναπόσπαστο τμήμα του αστικού ιδεολογικοπολιτικού πολέμου, που στόχο έχει τη διαμόρφωση υποταγμένων συνειδήσεων και τον παροπλισμό της εργατικής τάξης, τη συκοφάντηση της ταξικής πάλης και της προοπτικής της.

Εξήντα οκτώ χρόνια από την «Αντιφασιστική Νίκη των Λαών» τιμάμε και διδασκόμαστε από την Ιστορία μας. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Ο 21οςαιώνας θα είναι αιώνας νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, οπλισμένοι με τη δύναμη της κοσμοθεωρίας μας, αλλά και την εμπειρία του παρελθόντος, των νικών και των ηττών του κινήματος, θα τραβήξουν μπροστά τους τροχούς της κοινωνικής εξέλιξης, με μεγαλύτερη ωριμότητα και αυτοπεποίθηση από ποτέ. Εως την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό. Θέτοντας το φασισμό και τον πόλεμο -τον ίδιο τον καπιταλισμό- μια και για πάντα, στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.


Του
Αναστάση ΓΚΙΚΑ*
* Ο Αναστάσης Γκίκας είναι συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

αναδημοσίευση του rizospastis

ΣΥΝΤΑΓΜΑ: ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΠΛΗΜΜΥΡΑ

Δευτέρα, 09/05/2016 - 02:29
ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΙΜΟΦΥΡΤΟΙ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε Η ΣΟΦΗ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΣΤΟ ΚΑΤ  

ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ ΠΟΛΛΩΝ ΝΕΩΝ  

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ  

Μια μεγάλη αντιμνημονιακή κοσμοπλημμύρα κατέκλυσε από νωρίς το απόγευμα το ΣΥΝΤΑΓΜΑ και η οποία συνεχώς γιγαντώνετο με νέα αγωνιστικά πλήθη να προσέρχονται στηνπλατεία.  

Η παραδομένη νεομνημονιακή κυβέρνηση Τσίπραέντρομη από την κοσμοσυρροή, βρήκε ευκαιρία και διάτρητο άλλοθι τους λεγόμενους ''αντιεξουσιαστές'' για να εξαπολύσει μια πρωτοφανήεπιχείρηση βίας και αίματος ενάντια στο ειρηνικό πλήθος και με σκοπό τη βίαιη διάλυση του.

Απρόκλητα οι σιδερόφρακτες και πολυπληθέστατες διμοιρίες των ΜΑΤ, με αφορμή τους ''αναρχικούς'', άρχισαν να ρίχνουν στο ψαχνό00000SOFI μπροστά από τη Βουλή στο πλήθος των ειρηνικών διαδηλωτών στην κατάμεστη λεωφόρο Αμαλίας βροχή από δακρυγόνα και βόμβες κρότου λάμψης τόσο από τον αέρα όσο και στο έδαφος.  

Στόχος της βάρβαρης κυβερνητικής επιχείρησης βίας ήταν τα μεγάλα μπλοκ της ΛΑ,Ε, στα οποία έδινε το παρόν με συνθήματα ο Παναγ. Λαφαζάνης και όλα τα κεντρικά στελέχη της ΛΑ.Ε, αλλά και τα μπλοκ των άλλων οργανώσεων (ΑΝΤΑΡΣΥΑΕΠΑΜ κ.α) και φυσικά ο μεγάλος όγκος των πολιτών που είχε κατακλύσει το χώρο.

βροχή δακρυγόνων και βομβών που έπεφταν από τον αέρα και το έδαφοςείχε ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν πολλοί και πολλές και αμφότεροι στιςαγκαλιές συναγωνιστών τους να τους οδηγούν στα γύρω ξενοδοχεία καικαφέ.  

0SOFI1Το εντυπωσιακό είναι ότι τα μπλοκ και το πλήθος των διαδηλωτών, παρά την ωμή αιματηρή και δολοφονική βίαδεν διαλύθηκεοπισθοχώρούσε συντεταγμένα και ανασυγκροτήθηκε.  

Τραυματίστηκε στο κεφάλι από δακρυγόνο η Σόφη Παπαδόγιαννη, μέλος τηςΠολιτικής Γραμματείας της ΛΑ.Ε και με βομβίδα ο Βασ. Μακρίδης,στέλεχος της ΛΑ.Ε που αιμόφυρτοι οδηγήθηκαν με ασθενοφόρο στο ΚΑΤ.  

Είχαμε, επίσης, ανεξακρίβωτο ακόμα αριθμό πολιτών, κυρίως νέων, πουτραυματίστηκαν.

ΒΑΡΒΑΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤ  

ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΑΝ ΤΗ ΣΟΦΗ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΚΡΙΔΗ ΠΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤ  

Το Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε εξέδωσε την παρακάτω δήλωση:  

παραδομένη κυβέρνηση Τσίπρα, τρομοκρατημένη από την οργισμένη ειρηνική κοσμοπλημμύρατου Συντάγματος ,εξαπέλυσε τα ΜΑΤ σε μια πρωτοφανή σε βαρβαρότητα τρομοκρατική επιχείρησηβίας και αίματος ενάντια σε ειρηνικούς διαδηλωτές.  

Τα ΜΑΤ, χτυπώντας αδιάκριτα στο ψαχνό και εξαπολύοντας δακρυγόνα και βομβίδες στο ειρηνικό πλήθος, χτύπησαν με δακρυγόνο στο κεφάλι την Σόφη Παπαδόγιαννη, μέλος της ΠολιτικήςΓραμματείας της ΛΑ.Ε, η οποία αιμόφυρτη οδηγήθηκε με ασθενοφόρο στο ΚΑΤ.  

Χτύπησαν και τραυμάτισαν, επίσης, τον Βασίλη Μακρίδη, στέλεχος της ΛΑ.Ε, που νοσηλεύεται και αυτός στο ΚΑΤ. Τραυμάτισαν, ακόμα, με εγκαύματα δυο νέους της ΛΑ.Ε και πολλούς/ες άλλους/εςπολίτες αγωνιστές/τριες.  

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση της βίας, η οποία επαναφέρει σκοτεινές εποχές και ζητάμε την άμεση παραίτηση της και την άμεση απόσυρση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος.  

Οι μέρες της κυβέρνησης των ΜΑΤ, της βίας και της μνημονιακής βαρβαρότητας είναι μετρημένες, όπως είναι λίγα τα ψωμιά και του μνημονιακού μπλοκ.

Κυριακή 8 Μαίου 2016